Should I blame you for what you did or what you didn’t do? Maybe
I shouldn’t cause I know, you never knew that you are wrong. Masakit lang
isipin na sa lahat ng nangyayari ngayon,
sa lahat ng gingawa mo ako yun naaapektuhan. Sabi ko nga “there’s no room for
my drama” kasi kahit anung pilit kong banggain yun pader alam ko hinding hindi
ko un mababasag kasi need yun ehh ako want lang. Alam ko nman yun dapat kong
lugaran ngayon. Alam ko yun dapat kong intindihin kaso nahihirapan ako kasi
pinaparamdam mo sakin na eto lang ako, na parang sineset aside mo lang ako kasi hindi mo pa ko kailangan, parang
basta mo nalang ako dadamputin kapag want mo na ko. Hindi kita masisisi kasi
alm ko goal mo yan, wla din ako karapatan magreklamo sa ngayon kasi baka
makaapekto ako sayo, sa performance mo sa pagrereview. Simpleng bagay lang nman
yun hinihiling ko bigyan mo naman ako ng tym khit isang txt lang, un maalala mo
lng ako na sabihan ng mga bagay na need mo gawin, na hindi ka pala uuwi, na umuwi
kana pala, ganun lang naman yun hinahanap ko sayo sa mga time na ganito pero
hindi eh kung hindi kapa itetext para bang wala ka talaga plano ipaalam sakin.
Kaya ko naman intindihin lahat… kaso wag naman sana ganun. Sinasabi mo mahal mo
ko pero sa pinapakita mo hindi mo alm un mahal dun eh. Kahit gaano kapa ka-busy
kung talagang mahal moko kahit isang minuto lang magagawa moko itxt. Hindi mo
kasi alm yun pakiramdam ng nag-aantay ka sa txt ng isang tao, na miya’t-miya
hawak mo un cell mo dahil may ineexpect ka na mgtxt. Hindi ka naman dati ganan
ah. Minsan iniisip ko na mawala nalng muna ako sayo baka sakaling makita ko
yung worth ko sa sarili ko at the same time baka sakaling makita mo din un
worth ko sau saka maramdaman mo yun kawalan ko. Pag nangyari un mas
mkakapag-focus ka din sa gingawa mo, wala ka din iintindihin na gaya ko na laging
si tampo o si demand. Kaso as if naman kaya ko sabihin sayo to, gusto ko lang
maramdaman un halaga ko sayo pero takot naman ako na mawala ka sakin. Syempre
malay ko ba kapag ginawa ko yun iba yun isipin mo. Hindi ko din kasi alam yun
nasa isip mo, takot ako gumawa ng isang bagay kasi baka tuluyan lang ako
mawalan, parang stagnant lang ako lagi sa gusto gusto pero hindi ko mgawa kasi
andito un takot kaya siguro kapag nagkakaganito ulit tayo paulit ulit lang un
nararamdaman ko. Sabi nga ni Colette “taken for granted ” daw ako….hahahah
masakit isipin pero parang totoo, alam mo na kasi na given ako, na nadito lang
ako anytime, kaya hinahayaan mo nlng ako magtampo, maramdaman yung ganito kasi
alm mong maayos mo din ako, makukuha mo din ako sa konting salita. How I wish
kasing tapang ako ni Colette kaya pang sabihin sa bf nya na nkikipag date sya
sa iba kasi hindi nya magawa un dapat gingawa ng bf nya sa kanya. Ayun in the
end effort ngaun si bf nya na makuha ulit at makausap sya. SANA. Pero hanggang
ganito lng nman ako. Si tiis at si understand. LL
